Bijkomen van de lange reis

Ferry mocht eindelijk uit zijn kooitje.
De bezoekers konden hem nog niet zien, er zaten nog platen voor de ramen.
Ferry onderzocht het verblijf, hij voelde zich meteen eenzaam maar wel thuis.
Hij piepte een beetje van angst.
Hij ging zitten en verroerde zich niet.

Het deurtje van het achter-de-schermen-verblijf ging open.
Fellow kwam over een tak naar buiten gerend.
Hij begon zijn nieuwe verblijf te onderzoeken en maakte een sprong van 5 meter over het pad heen, naar de andere kant van het verblijf.
"Wauw, dit verblijf heeft bomen!"

Ferry negeerde Fellow.
Hij bleef zitten en bewoog zich nog steeds niet.

Dude keek verveeld achter zijn hok naar Ferry ''Yow, k ben Dude, kom naast em liggen pitten.'' zei hij relaxed.

Fellow hopte over een gladde tak.
Voorzichtig bewoog hij zich voort, maar toen zijn voorpoot weggleed, viel hij naar beneden.
Tijdens de val draaide hij zijn lijf, zodat hij op zijn poten terecht kwam.
De val was vér onder de maximumhoogte, en hij was ongedeerd.
Maar toen hij weer naar een boom wou lopen,
brak zijn rechterachterpoot door de spanning die erop stond van de landing.

Maarten zag dat Fellow moeite had met zijn poot en vertrouwde het niet helemaal. Snel pakte hij zijn portofoon en belde Tim, de dierenarts. ''Als het goed is komt de dokter je zo halen!'' Zei Maarten geruststellend.

Fellow hopte bang weg van Maarten.
Amper 2 meter verder viel hij.
Zijn been deed pijn, heel veel pijn.

Maarten zag Fellow vallen en rende er snel naartoe. ''Kom maar hier jochie, dan breng ik je naar de dokter. Maarten pakte zijn kruiwagen en deed Fellow er in. Hij probeerde zo voorzichtig mogelijk te rijden maar het hobbelde berhoorlijk.

Fellow knorde pijnlijk bij iedere hobbel.
Hij begon van de pijn heen en weer te kroelen, waardoor de kruiwagen nogal begon te wiebelen.